Premiera filmu miała miejsce 8
listopada 2012 roku. W sumie do tej pory odbyło się już 30 pokazów w Polsce i poza granicami (m.in. w Londynie i Berlinie). Każdy z
nich był inicjatywą osób związanych w taki czy inny sposób z polską sceną
niezależną lat 90. 
Dystrybucja filmu nie była
przedsięwzięciem komercyjnym. Najzwyczajniej w świecie pisali do mnie ludzie,
dla których zespół Złodzieje Rowerów coś kiedyś znaczył, a ja wysyłałem płytę DVD
każdej osobie zainteresowanej organizacją pokazu.
Włożyłem w ten film swój czas i
pracę, inne osoby włożyły swoją energię w organizację wydarzeń. Dzięki nim
(dzięki Wam!) przy okazji koncertów, festiwali i pokazów indywidualnych, ludzie
mieli okazję zobaczyć o co chodziło dzieciakom kilkanaście lat temu. Dla
niektórych była to podróż sentymentalna.
Zależało mi na tym żeby film był pretekstem
do spotkań, czymś więcej niż kolejny plik video w Internecie. Wygląda na to, że
się udało.
Przy odrobinie wysiłku i
poświęcenia można tworzyć kulturę niezależną od protektoratu instytucji,
tworzoną spontanicznie za pomocą własnych (nawet skromnych) środków i bez
pytania o pozwolenie. Wprawdzie obraz nie jest 3D a dźwięk nie zabrzmi
najlepiej w kinie domowym, ale w końcu punk rock to nie filharmonia,jak przytomnie
zauważył kolega z Bielska-Białej. Liczy się pasja.
W latach 90. na scenie było całkiem
sporo ciekawych zespołów i inicjatyw pozamuzycznych. Mam nadzieję, że zachowały
się jakieś nagrania i że ktoś po nie sięgnie, żeby opowiedzieć historie, których
nikt inny za nas nie opowie.
